Vissershuisje

In al zijn bescheidenheid is dit vissershuisje, dat dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw, een unieke getuige van het leven aan de kust in de periode vóór het toerisme.

Weggestoken achter duinen, met ramen en deuren richting hinterland, bouwden de toenmalige kustbewoners hun woning op zo'n wijze dat ze maximale natuurlijke beschutting kregen tegen weer en wind.
Dit staat in schril contrast met de bouwwijze van de eerste toeristen die duinen afgroeven en hun villa's, omwille van het mooie uitzicht, met de gevel richting zee bouwden.
 
Vissershuisjes, maar ook hoveniersposten, zijn meestal klein maar blinken uit in optimaal gebruik van de schaarse ruimte. Naast het woongedeelte is er in dit geval ook een stal voorzien. In de rechter zijgevel zijn er gaten uitgespaard voor een duiventil. Er is een afzonderlijk toiletgebouwtje en een waterput.

Dit type woning kwam vroeger heel veel voor. Door het oprukkende toerisme en de economische druk op de kleine tuinbouwbedrijfjes zijn er evenwel niet veel meer van over. Terecht werd dit vissershuisje dan ook als monument beschermd (06/02/1985).