Fleriskothoeve

Deze hoeve wordt het Fleriskot genoemd. Waarschijnlijk is het het oudste centrum van de Tempeliers in deze regio. Ze verkregen dit hof van toenmalig graaf van Vlaanderen Diederik van den Elzas, die een aanhanger was van de kruisvaardersgedachte.

In archieven uit de 14de eeuw wordt de boerderij het hof Diclants Chapelle genoemd. Er was toen ook sprake van een 'oratoire', de benaming voor de kapel van een commanderij. Meer dan waarschijnlijk was Diclants Chapelle een voorloper van de grote commanderij (Groot Tempelhof) te Slijpe.

Later werd de hoeve Ten Diken genoemd. Beide benamingen verwijzen naar de dijk waaraan deze hoeve gebouwd werd, namelijk de Hoge Dijkweg. Om extra hoog te staan, werd de hoeve ook op een walheuvel gebouwd. Die is vandaag nog steeds te zien. Vanaf de 16de eeuw krijgt de hoeve een nieuwe benaming, die tot vandaag doorleeft.

De naam ‘Fleriskothoeve’ verwijst naar een verhaal over de boerenknecht, Fleris, die de hofstede onveilig maakte. Het is niet toevallig dat deze legendes zich afspelen in de 16de eeuw, de tijd van religieuze spanningen en de vervolging van ketters. Misschien was Fleris gewoon een protestant? Omdat Fleris in de buurt een bekendheid is geworden, kreeg hij een standbeeld aan de kerk van Wilskerke.

De gebouwen die we vandaag zien, zijn recent. Enkel de kelder en de opkamer zijn 18de eeuws. De bergschuur werd vernield tijdens de eerste wereldoorlog en later opnieuw opgebouwd. De schuur die er vandaag staat, werd pas na de Tweede Wereldoorlog gebouwd.

foto: de kenmerkende bergschuur (foto Mechtilde Sinnesael)