Op 12 september is het exact 80 jaar geleden dat Canadese troepen Westende tijdens de Tweede Wereldoorlog bevrijdden. Voor deze gelegenheid bracht de Canadese Brenda Mann een bezoek aan Westende. Ze zag met eigen ogen waar soldaat Douglas Lyttle en sergeant Rivat sneuvelden tijdens de laatste gevechten in de duinen. “Ik zal nooit stoppen met herdenken en het Belgische volk altijd dankbaar blijven.”

De voetsporen van Douglas Lyttle

De 78-jarige Brenda Mann landde op 31 augustus vanuit Toronto, Canada. Op haar reis volgt ze het spoor van haar neef Douglas Lyttle gedurende de Tweede Wereldoorlog in onze contreien. Tijdens één van de laatste gevechten in de Westendse duinen sneuvelde Lyttle samen met zijn sergeant. Een gedenkplaat naast de Sint-Laurentiuskerk herinnert aan die pijnlijke gebeurtenis. Het is daar dat het gemeentebestuur, op maandag 2 september, samen met ereconsul van Canada Frederic Agneessens, een sobere maar treffende herdenkingsplechtigheid hield.

“Ik zal altijd blijven herdenken”

Brenda Mann uit Toronto

“Mijn vader benadrukte altijd hoe belangrijk het was om de gesneuvelden van de wereldoorlogen te herdenken”, vertelt Brenda Mann. “Uiteraard betaalden alle naties betrokken bij de oorlog een zware tol. Canada stuurde als natie van het Gemenebest enorm veel troepen naar de Europese fronten. Daarom blijft herdenken in Canada enorm belangrijk. Ikzelf ga altijd naar het imposante War Memorial in Ottawa. Het spektakel op Remembrance Day is indrukwekkend. Dat onze familie ook een gesneuvelde moest betreuren, versterkt natuurlijk dat sentiment.”

Wat deed u beslissen om de oversteek naar Europa te maken en de voetsporen van uw neef te traceren?

“Ik sta al zo lang in contact met oorlogshistorici die opzoekwerk doen naar de voorgeschiedenis van gesneuvelde soldaten. Toen duidelijk werd dat Douglas’ familienaam in enkele dossiers ongelukkig verkeerd gespeld was, ging het snel. In de overlevering van gegevens sluipen al eens kleine foutjes. Mijn vader had een brief in het bezit van een majoor van Douglas’ regiment. Snel werd duidelijk dat mijn neef hier in Westende sneuvelde. Die brief beschreef het wedervaren in België en sprak lovend over de mensen van Lombardsijde en Westende. Dat bewoog me enorm. Ik wilde in naam van mijn familie iets teruggeven aan het land dat zo goed was voor mijn neef. Van het één kwam het ander en nu sta ik hier.”

Hoe ervaart u deze reis tot nu toe?

“Het is een bijzonder zingevende ervaring. Het bezorgt me enorm veel voldoening om de sites met eigen ogen te zien en de mensen te spreken die deze bijzondere geschiedenis van mijn familie in kaart brengen. Trouwens, de warmte van alle Belgen is zo bijzonder. Ik heb hier al zoveel vriendelijke en lieve mensen ontmoet. Zie je, ik draag een pin waar de Canadese en Belgische vlaggen met elkaar verweven zijn. Ik doe die nooit meer af.”

“Beseffen dat zo zwaar werd gevochten in die prachtige duinen is compleet absurd”

Brenda Mann uit Toronto

U bezocht ook de plek waar uw neef het leven liet? Wat voelde u dan?

Dat was een enorm aangrijpende ervaring. Ik kreeg veel documentatie en naslagwerk te zien. Het gekke is dat de historici die plaats echt konden ‘pinnen’. Het strand en de duinen zijn zo mooi. Om dan te voelen dat hier zo zwaar werd gevochten is vreemd en overweldigend. Dat symboliseert heel sterk de zinloosheid van oorlog. Absurd.”

Waar gaat u nog heen op deze reis?

Morgen ben ik in Adegem. Daar ligt Douglas begraven. Meteen na zijn dood kreeg hij een tijdelijk graf, enige tijd later brachten ze hem over naar de Canadese rustplaats van Adegem. Daarna bezoek ik nog Antwerpen en Brussel. De 13de vlieg ik terug naar Canada, met alleen maar mooie herinneringen aan België in mijn valies”.