Lombardsijde

Dorp met stadsrechten

Lombardsijde ontstond willicht in de 12de eeuw als klein vissershaventje (-yde) aan een kreek in de buurt van de Ijzermonding. In 1248 kreeg het stadsrechten van Margareta, gravin van Vlaanderen. Lombardsijde beschikte toen over hallen, een schepenhuis, een hospitaal en een jaarmarkt. Het was een centrum van de haringvangst. Door het verzanden van de kreek, waardoor de toegang tot zee steeds moeilijker werd, boette Lombardsijde aan belang in ten voordele van Nieuwpoort.

Bekijk de brochure van de expo Stad Lombardie: Middeleeuwse vissershaven.

Plundering en vernieling

Het ging Lombardsijde niet voor de wind. In de loop van de 14de en 15de eeuw, tijdens de Honderdjarige Oorlog, werd het plaatsje herhaaldelijk geplunderd en vernield door Engelse en Franse troepen. Het overleefde ternauwernood. Ook de religieuze troebelen van de 16de en 17de eeuw, tussen de katholieken en protestanten, spaarden Lombardsijde en zijn bevolking niet. Het triestige hoogtepunt was de Slag bij Nieuwpoort op 2 juli 1600, die uitgevochten werd in de duinen en op het strand van Lombardsijde. In het strijdgewoel tussen het Spaanse en Staatse leger lieten niet minder dan 4700 soldaten het leven. De schade aan de infrastructuur was navenant.

Ster der Zee 

Uit die duistere periode stamde ook de devotie tot Onze-Lieve-Vrouw van Lombardsijde, die zich kristalliseerde rond een aangespoeld, miraculeus Mariabeeld. Het voormalige stadje werd hierdoor een belangrijk bedevaartsoord voor vissers en, meer in het bijzonder, voor Ijslandvaarders. Tot eind 19de eeuw bleef Lombardsijde een bescheiden kustdorp dat leefde van visserij en van land- en tuinbouw.

Lombartzyde-Bains

Grootgrondbezitter Benjamin Crombez, stichter van Nieuwpoort-Bad, ondernam eind 19de eeuw een poging om ook in Lombardsijde een badplaats op te richten. De Eerste Wereldoorlog, die het dorp volledig van de kaart veegde, betekende echter het einde van deze toeristische droom.

Wederopbouw na de oorlog

Na de oorlog waren er nog enkele pogingen om vakantiegangers aan te trekken, onder andere de aanleg van een golfterrein in 1929. De concurrentie van badplaatsen in de buurt en de uitbouw van een militair kamp in 1936 strooiden evenwel roet in het eten. Het ontstaan van een aantal campings in de tweede helft van de 20ste bracht een beperkte toeristische heropleving. In 1971 werden Lombardsijde en Westende gefusioneerd, in 1977 werden beide bij Middelkerke gevoegd.